Een consul was de hoogste magistraat in het Romeinse Rijk. Ieder jaar werden twee vooraanstaande senatoren door het Romeinse volk gekozen in deze functie, die geacht werden elkaar te controleren. Het Romeinse consulaat bestond ruim duizend (1050) jaar van 509 v.Chr. tot 541 na Chr. toen het door keizer Justinianus werd afgeschaft.

Volgens de Romeinse traditie werd, toen de Etruskische koningen waren verdreven, een nieuwe grondwet gemaakt waarin werd vastgelegd dat een tweetal jaarlijks gekozen magistraten aan het hoofd van de Senaat zouden staan. Deze magistraten kregen de titel consul toegekend. De Latijnse stam con betekent 'samen'.

Meer informatie: nl.wikipedia.org