Le Prince des Romantiques, zo wordt Ferdinand Victor Eugène Delacroix (1798-1863) wel eens genoemd. Delacroix wordt gezien als de belangrijkste Franse kunstschilder van de Romantiek. Andere belangrijke vertegenwoordigers van de Franse Romantiek waren zijn tijdgenoot en goede vriend Charles-Émile-Callande de Champmartin en de jong gestorven Théodore Géricault.

Met De Bark van Dante (1822) viel Delacroix voor het eerst op tijdens de Salon in Parijs. Daarna volgden onder meer Bloedbad op Chios (1824) en Dood van Sardanapalus (1827). Zijn bekendste werk dateert uit 1830: De Vrijheid voert het Volk aan.

1832 betekende een definitief keerpunt in zijn carrière. Hij maakte toen als historieschilder deel uit van een diplomatiek gezantschap naar Marokko, een reis die hem eerst ook naar Spanje bracht waar hij de werkend van Francisco Goya en Diego Velázquez leerde kennen.

Voortaan ging hij lichtwerking en kleuren nog meer benadrukken en kwam er een nadruk te liggen op het oriëntalisme, het exotisme in zijn thematiek. Femmes d'Alger dans leur Appartement (1834) is daarvan een voorbeeld. Het werk hangt in het Louvre.

Ook erotisme en de strijd tussen het wilde, primitieve dier en de mens (bijvoorbeeld taferelen van de leeuwenjacht) komen terug in het werk van Delacroix. Dit zijn allemaal typerende kenmerken van de Romantiek.

Meer informatie: nl.wikipedia.org